Portretten

Een portret is een kunstwerk dat generaties overleeft

Een goed portretschilderij ontstaat door een combinatie van invoelingsvermogen en vakmanschap. Op die manier komt een heel persoonlijk werk tevoorschijn voor een speciale gelegenheid: een geboorte, een verjaardag of een jubileum, een portret van een (klein)kind, meerdere personen op een schilderij, een (huis)dier…

Enkele recente reacties op mijn werk:

“Zowat alle superlatieven zijn voorbij gekomen.
Mooi, raak, wat een mooie opzet, diverse traantjes.
Kortom geweldig.”

“Mijn ouders vinden het een geweldig schilderij.
Hun reactie was "je had geen beter cadeau kunnen geven".
Mijn vader was helemaal in tranen. Dank je wel nog.”

Ik schilder of teken een portret als een verhaal over de uitgebeelde persoon, waarbij deze soms de ruimte van het hele doek mag vullen, of in een ander geval als kleinere figuur deel uitmaakt van bv een landschap. Ik werk naar model en soms naar foto’s, in verschillende technieken. In het kleur- en materiaalgebruik heb ik speciaal voor het portretschilderen een techniek ontwikkeld die de natuurlijke transparantie van de huid weergeeft. Een gevoelige penseelstreek en oog voor specifieke details zorgen voor een levendige uitstraling.

Klassiek in olieverf, modern in heldere kleuren acrylverf, een sfeervolle aquarel, een tekening in pastel of in houtskool; samen overleggen we hoe het portret er uit gaat zien en tijdens het creatieve proces is het prachtig om te zien hoe het groeit.

Als ik mag werken aan een schilderij als herinnering aan een overledene, ervaar ik dat als iets bijzonders. Gesprekken met de familie en het bekijken van vele foto’s brengen een verdieping in het schilderen.

Uit een interview met Birbee voor het KBO blad “Klimop” van maart 2014:

“Mijn moeder zit tegenwoordig in de stoel van mijn vader, met aan de ene kant zijn schilderij en aan de andere kant een portret dat ik heb gemaakt van mijn broertje die is overleden toen hij zeven was. Ik was toen acht jaar oud en een paar jaar geleden heb ik een portret van hem geschilderd. Maar de foto’s die we nog van hem hadden, waren heel slecht van kwaliteit. Ik ben toen met behulp van bepaalde technieken helemaal teruggegaan in het verleden, ben daar echt helemaal in gedoken, en op die manier heb ik dat portret kunnen maken. Dat was wel heel bijzonder: toen ik daarmee bezig was, zag ik bijvoorbeeld het aanrecht uit de keuken van mijn jeugd ook weer op ooghoogte van een kind van acht, ik was echt weer helemaal terug in die tijd. Mijn ouders waren zo blij met dat portret van hem, het was net alsof ze weer met zijn drieën konden communiceren.”

Zie ook: “kunst rondom rouwen” en “kunst rondom vieren”.